انواع استهلاک در حسابداری

استهلاک در حسابداری

عواملی مانند گذشت زمان، فرسودگی و فرسایش موجب کاهش ارزش دارایی های ثابت میشوند و به تدریج داراییهای ثابت کارایی خودرا از دست میدهند ،این کاهش ارزش دارایی ثابت را استهلاک میگویند و هزینه ای را که صاحبان سرمایه برای تعویض،تعمیرات و کاهش ارزش متحمل میشوند را هزینه ی استهلاک دارایی ثابت میگویند.

به طور معمول هزینه ی استهلاک در حسابداری هر ساله ودر پایان سال مالی محاسبه میشود.و استهلاک هرسال براساس جدول استهلاکی که از سوی اداره ی امور اقتصاد و دارایی اعلام میشود محاسبه میشود.

برای درک بیشتر مفهوم استهلاک در حسابداری شناخت موارد زیر لازم است:

ارزش اسقاط: مبلغ پیش بینی شده از فروش دارایی ثابت در پایان عمر مفید را ارزش اسقاط میگویند.
عمر مفید: مدت زمان مورد انتظار برای استفاده از دارایی ثابت را عمر مفید میگویند.
بهای تمام شده: بهای ساخت و یا خرید یک دارایی را بهای تمام شده ی ان میگویند.
عواملی که موجب مستهلک شدن دارایی میشود :
فرسودگی ناشی از استفاده وبه کار بردن دارایی
گذر زمان
زنگ زدگی و پوسیدگی
نداشتن کیفیت
نابابی که موجب تعویض زودرس هم میشود.
موارد مورد نیاز برای محاسبه ی هزینه ی استهلاک در حسابداری:

دارایی ثابت،بهای تمام شده،ارزش اسقاط و عمر مفید دارایی.

 

شماره تماس ایده ماندگار: 02191013862

 

انواع استهلاک در حسابداری
استهلاک دارایی های نامشهود
دارایی های ثابت نامشهود معمولاً برای استفاده در فعالیتهای مستمر و عادی شرکت استفاده میشوند و به منظور سرمایه گذاری یا فروش مورد استفاده قرار نمیگیرند مانند سرقفلی و حق اختراع و اکتشاف و ….

همه دارایی های نامشهود بدون در نظر گرفتن طول عمرشان (محدود،نامحدود) باید مستهلک شوند. مدت زمان استهلاک دارایی نامشهود نباید از چهل سال بیشتر شود.

برای استهلاک دارایی ثابت نامشهود ارزش اسقاط را استفاده نمیکنند.

2 روش ثبت استهلاک دارایی نامشهود وجود دارد :

1) ارزش دفتری دارایی بستانکار شود.

2) ثبت بصورت جداگانه در حساب استهلاک انباشته مربوط

استهلاک دارایی مشهود
این نوع ازداراییها قابل رویت هستند و وجود فیزیکی دارند مانند ماشین الات، اموال… و به سه دسته ی استهلاک پذیر ، استهلاک ناپذیر و نقصان پذیر تقسیم میگردند.

استهلاک پذیر: این دسته عمر محدودو مشخصی دارند و در طی عمر برآوردی خود مستهلک میشوند.
استهلاک ناپذیر: این دسته عمر نامحدودی دارند ودر گذر زمان مستهلک نمیگردند .
نقصان پذیر: بر اثر استخراج در حال اتمام هستند و به موجودی مواد یا کالا تبدیل میگردند مانند معادن .

روشهای استهلاک در حسابداری
1. بر حسب زمان:
i. استهلاک در حسابداری به روش خط مستقیم :

در این روش مبلغ هزینه استهلاک در طول عمر مفید ثابت و یکسان میباشدو با گذر زمان از ارزش دارایی ثابت به صورت یکسان کم می شود .روش محاسبه ی این مدل استهلاک در حسابداری به این صورت است که ارزش اسقاط از بهای تمام شده ی دارایی کسر وبه عمر مفید ان تقسیم میشود.

هزینه ی استهلاک هرسال = (ارزش اسقاط-بهای تمام شده ی دارایی) / عمر مفید

2. استهلاک بر حسب محصول یا روشهای مبنی بر تغییر هزینه هر دوره :
i. استهلاک در حسابداری به روش ساعت کارکرد :

در این روش میزان فعالیت و ساعات کارکرد استهلاک دارایی ثابت بیشتر میشود. برای دارایی هایی که در خط تولید استفاد می شوند این روش مناسبتر است .

هزینه ی استهلاک برای هر ساعت کارکرد = ( بهای تمام شده – ارزش اسقاط ) / کل ساعات کارکرد

هزینه ی استهلاک هرسال = هزینه ی استهلاک هر ساعت کار کرد × ساعات کارکرد یک سال

ii. استهلاک در حسابداری به روش میزان تولید

در اين روش مقدار مبلغي كه به دلیل استهلاك به هر واحد محصول تعلق مي گيرد، ثابت مي ماند. طبق این روش استهلاك در حسابداری،استهلاک انباشته به میزان محصولی که تولید میشود بستگی دارد.در این روش بهای تمام شده ی دارایی ثابت از ارزش اسقاط ان کسر میشود و بر کل تعداد تولید محصول تقسیم و در میزان تولید سال جاری ضرب میشود. به این ترتیب هزينه استهلاك هر دوره بر حسب ميزان توليد تغيير میکند.

هزینه ی استهلاک برای هر واحد تولید = (بهای تمام شده ی دارایی – ارزش اسقاط) / کل تعداد تولید

هزینه استهلاک سالانه = میزان تولید هر سال × هزینه استهلاک برای هر واحد تولید

3. روشهای مبنی بر استهلاک بیشتر در سالهای اول عمر دارایی و کاهش تدریجی آن

i. استهلاک در حسابداری به روش مجموع سنوات

در این روش برای به دست اوردن هزینه ی استهلاک ارزش اسقاط را از بهای تمام شده ی دارایی کسر و بر مجموع سالهای عمرمفید تقسیم میکنیم. برای یک دارایی با عمر مفید 6 سال، سالها عبارتند از 6 و5 و 4 و 3 و 2 و 1 .

و مجموع انها برابر با 21 میباشد.

ii. استهلاک در حسابداری روش مانده نزولی

در این روش برای به دست اوردن استهلاک باید بهای تمام شده دارایی ثابت را منهای مانده حساب استهلاک انباشته مربوط به ان دارایی کنیم وحاصلرا در نرخ استهلاک ضرب کنیم.

4. روشهای مبنی بر محاسبات سرمایه گذاری و سود منتسب به آن
i. استهلاک در حسابداری به روش قسط السنین

طبق این روش سالانه مبلغ معین وثابتی را برای ذخیره استهلاک به بهره مرکب می‌گذارند. این مبلغ به صورتی تعیین میگردد که در پایان مدت مشخص شده اصل و فرع ان با قیمت دارایی مستهلک شده برابر باشد. که این روش منسوخ شده است.

ii. استهلاک در حسابداری به روش سرمایه گذاری وجوه استهلاکی

وجوه استهلاکی در تامین مالی شرکت‌های عمرانی و بزرگ مورد استفاده قرار میگیرد. وجوه استهلاکی برای پوشش دادن خطر اوراق صنایع استخراجی مانند نفت،ذغال سنگ و… ضروری است، به دلیل اینکه دارایی‌های این صنایع دارای هدررفت است .

استفاده از روش استهلاک مناسب
در نتیجه استفاده از هر کدام از این روش های استهلاک در حسابداری بستگی به متغیر هایی دارد. متغیر هایی از قبیل نوع دارایی، نوع کسب و کار و … . اگر چه در بیشتر موارد از روش خط مستقیم و مانده نزولی استفاده میشود ولی استفاده از هر روش تاثیرات متفاوتی در ترازنامه و سود و زیان یک شرکت می گذارد.

به طور مثال استفاده از روش مانده نزولی این امکان را به شرکت ها میدهد تا مالیات کمتری در اوایل سالهای استفاده از دارایی پرداخت کنند (به دلیل هزینه بالاتر استهلاک و سود کمتر) ولی از نقدینگی بیشتر برخوردار شوند تا بتوانند در پروژه های دیگری استفاده کنند. اگر چه استفاده از این روش باعث افزایش مالیات در دوران پایانی عمر دارایی میشود و اگر شرکتها برنامه ریزی مالی دقیقی نداشته باشند این افزایش مالیات که سبب کاهش نقدینگی میشود و مستهلک بودن دارایی میتواند باعث بروز مشکلاتی در آن سالها شود.

شماره تماس ایده ماندگار: 02191013862

 

 

4.7/5 - (3 امتیاز)
نوشتهٔ پیشین
برخورد قاطع مالیاتی با سودجویان اقتصادی
نوشتهٔ بعدی
انواع شاخه های حسابداری

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این فیلد را پر کنید
این فیلد را پر کنید
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.
شما برای ادامه باید با شرایط موافقت کنید

question